อิสระภาพ-iTSARAPHAP

 การเดินทางในครั้งนี้ผมไม่ได้มีแพลนในการเดินทางอะไร ไปแบบไม่มีจุดหมายปลายทาง แบบไม่มีอะไรอยู่ในความคิด แต่ผมรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกำลังดึงดูดผมเข้าไปหา อยู่ที่ไหนสักที่ มอเตอร์ไซค์คู่ใจที่เช่ามาในราคาวันละ 300 บาท พาผมวนเข้าไปในชุมชนเล็กๆ ซึ่งผมไม่รู้ว่าที่ตรงนั้นคือสถานที่ไหน สายตามองไปเห็นป้ายซื่อ "วัดภูเก็ต" ตั้งอยู่บนโนนหน้าผาที่ไม่สูงมา แต่ก็สูงพอหางตกพาดพั้งลงไปอาจจะไม่หลงเหลือชื่ออยู่บนโลกนี้ต่อ (55555)  วัดภูเก็ตมีความน่าหลงไหลมาก เหมาะสำหรับคนที่ชอบเที่ยวป่าเขา เพราะด้านหลังบริเวณที่ให้อาหารป่า จะสามารพมองเห็นวิวภูเขาได้ 360 องศา ต้องใช้คำว่า (วิวแบบสับมาก) โดยรอบๆ ด้านล่างจะมีลำธารเล็กๆ และทุ่งนา (ปัจจุบันมีร้านค้าสิ่งปลูกสร้างขึ้นมาเยอะพอสมควร) แต่ก็ไม่ใช่ปัญหา วิถีชีวิตคนที่นี่ยังคงดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ผสมผสานเข้ากันได้อย่างลงตัวกับวิถีชีวิตแบบใหม่ เสียงจอแจกันของเหล่านักท่องเที่ยวทำให้วัดภูเก็ตแห่งนี้มีชีวิตชีวาขึ้นมา มองออกไปสุดลูกหูลูกตา ภูเขาขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่บนหน้า หากไม่ได้อยู่พื้นที่ในวัดภูเก็ต ก็คงไม่ต่างกับราวว่าอยู่ต่างประเทศสักที่ มองซ้ายมองขวา

 

          มันเป็นเรื่องจริงที่ทุกคนบนโลกใบนี้ปฏิเสธไม่ได้ว่า การมีชีวิตที่เป็นอิสระ คือชีวิตที่มนุษย์เราต้องการทุกคน     เราอาจจะได้ยินคำว่า “ถึงเวลาที่ธรรมชาติทวงคืน” มาสักระยะหนึ่งบ้างแล้ว นั่นอาจจะเป็นคำพูดที่เล่าต่อกันมาอาจจะเป็นจริง เพราะทั่วทุกมุมโลก ณ ตอนนี้ต่างต้องเผชิญกับการระบาดของไวรัสโควิด-19 ( Covid-19 ) ชนิดที่แบบว่าทุกคนแทบตั้งตัวกันไม่ทัน โชคดีหน่อยในประเทศไทยเราสามารถยับยั้งโรคนี้ได้แบบที่ประชาชนสามารถกลับมาใช้ชีวิตปกติได้ แต่ก็ยังไม่สามารถไว้ใจอะไรกับสถานการณ์ในตอนนี้ได้ เพราะทุกมุมโลกยังเผชิญกับโรคอันน่า สะพรึง กลัวนี้อยู่        เอาละผมได้เกลิ่นมาพอสมควรแล้ว เอาเป็นว่าเรามาเล่าเรื่องที่จะทำให้เราได้เดินทางออกไปหลังโควิดในประเทศของเราที่กำลังดีวันดีคืนขึ้นดีกว่าแม้ว่าบางสถานที่ยังไม่เปิดให้เข้าชมแบบเต็มรูปแบบ แต่ผมเชื่อว่าด้วยหัวใจของนักเดินทางคงเก็บไว้มานานและคงจะหาสถานที่ไปสักที่หนึ่งว่ามั้ยครับ        วันก่อนผมได้เดินทางไปสวนผึ้ง จ.ราชบุรี สวนผึ้งขึ้นชื่อมานานเรื่องการท่องเที่ยว เมืองเล็กๆ ที่โอบล้อมไปด้วยป่าไม้เขียวขจี ยิ่งไปหน้าฝนช่วงนี้ ยิ่งเขียวสวยงามมาก ผมจะข

จังหวัดเลยเป็นหนึ่งในจังหวัด “ 12 เมืองต้องห้ามพลาด” ซึ่งโปรโหมดการท่องเที่ยวโดย ททท. Life focus ฉบับนี้ขอพาไปส่องจังหวัดที่ได้ขึ้นชื่อว่าหนาวสุดในสยาม โดยทั่วไปของจังหวัดเลย มีภูเขาล้อมรอบตัวเมือง ลักษณะเป็นแอ่งกระทะสูงจากระดับน้ำทะเล เฉลี่ยประมาณ 250 เมตร ณ สถานีอุตุนิยมวิทยา ซึ่งสามารถแบ่งลักษณะภูมิประเทศออกเป็น 3 เขต เขตภูเขาสูง ทางด้านทิศตะวันตกทั้งหมด เริ่มตั้งแต่อำเภอภูกระดึงขึ้นไปอำเภอภูหลวง อำเภอภูเรือ อำเภอท่าลี่ และเขตอำเภอด่านซ้ายและอำเภอนาแห้วทั้งหมด มีความสูงตั้งแต่เฉลี่ย 600 เมตร จากระดับน้ำทะเล เขตที่ราบเชิงเขา ได้แก่ บริเวณตอนใต้และตะวันออกของจังหวัด ได้แก่ อำเภอนาด้วง อำเภอปากชม และพื้นที่บางส่วนในเขตอำเภอภูกระดึงและกิ่งอำเภอภูหลวงเป็นเขตที่ไม่ค่อยมีภูเขาสูงนัก มีที่ราบเชิงเขาพอที่จะทำการเพาะปลูกได้ มีประชาชนหนาแน่นปานกลาง เขตที่ราบลุ่ม มีพื้นที่น้อยมากในตอนกลางของจังหวัดคือ ลุ่มน้ำเลย ลุ่มน้ำโขง ได้แก่ บริเวณอำเภอวังสะพุง อำเภอเมือง อำเภอเชียงคาน เป็นเขตที่ทำการเกษตรได้ดี มีประชากรหนาแน่นมากกว่าเขตอื่น ภูมิประเทศส่วนใหญ่ เป็นเทือกเขาในแนวทิศเหนือใต้

เป็นอุทยานฯ ที่ได้ขึ้นชือท้องทะเลสวยอีกที่หนึ่งของเมืองไทย ห่างตัวเมืองประมาณ 22 กม. เดินทางจากตัวเมืองไปปากน้ำชุมพรใช้เส้นทาง 4098 ก่อนถึงทางแยกให้เลี้ยวขวาประมาณ 8 กม. อุทยานฯ มีพื้นที่รวม 317 ตร.กม. คลุมพื้นที่อำเภอเมือง สวี ทุ่งตะโก หลังสวน และหมู่เกาะต่างๆ ประมาณ 40 เกาะ สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจได้แก่ เส้นทางเดินป่าชายเลน อ่าวทุ่งคา หากใครมีเวลาว่างๆ ในวันหยุดพักผ่อน เปลี่ยนบรรยากาศไปเที่ยวที่สุดแสนจะโรแมนติกกับหวานใจคงจะทำใหรักนี้ยาวนานไปอีกนานแสนนานเลยแหละครับ ติดต่อสอบถามเพิ่มเติมได้ที่ Tel. 077 - 558 - 144 - 5

Udon Thani is a northeastern province and it is probably best for its archaeological wonders, paramount among them the hamlet of Ban Chang where the world's first Bronze Age civilization is believed to have flourished more than 5,000 years ago.