ความสุขเล็กๆ หลังโควิด สวนผึ้ง ราชบุรี


    

    มันเป็นเรื่องจริงที่ทุกคนบนโลกใบนี้ปฏิเสธไม่ได้ว่า การมีชีวิตที่เป็นอิสระ คือชีวิตที่มนุษย์เราต้องการทุกคน
    เราอาจจะได้ยินคำว่า “ถึงเวลาที่ธรรมชาติทวงคืน” มาสักระยะหนึ่งบ้างแล้ว นั่นอาจจะเป็นคำพูดที่เล่าต่อกันมาอาจจะเป็นจริง เพราะทั่วทุกมุมโลก ณ ตอนนี้ต่างต้องเผชิญกับการระบาดของไวรัสโควิด-19 (Covid-19) ชนิดที่แบบว่าทุกคนแทบตั้งตัวกันไม่ทัน โชคดีหน่อยในประเทศไทยเราสามารถยับยั้งโรคนี้ได้แบบที่ประชาชนสามารถกลับมาใช้ชีวิตปกติได้ แต่ก็ยังไม่สามารถไว้ใจอะไรกับสถานการณ์ในตอนนี้ได้ เพราะทุกมุมโลกยังเผชิญกับโรคอันน่าสะพรึงกลัวนี้อยู่
 
    เอาละผมได้เกลิ่นมาพอสมควรแล้ว เอาเป็นว่าเรามาเล่าเรื่องที่จะทำให้เราได้เดินทางออกไปหลังโควิดในประเทศของเราที่กำลังดีวันดีคืนขึ้นดีกว่าแม้ว่าบางสถานที่ยังไม่เปิดให้เข้าชมแบบเต็มรูปแบบ แต่ผมเชื่อว่าด้วยหัวใจของนักเดินทางคงเก็บไว้มานานและคงจะหาสถานที่ไปสักที่หนึ่งว่ามั้ยครับ
 
    วันก่อนผมได้เดินทางไปสวนผึ้ง จ.ราชบุรี สวนผึ้งขึ้นชื่อมานานเรื่องการท่องเที่ยว เมืองเล็กๆ ที่โอบล้อมไปด้วยป่าไม้เขียวขจี ยิ่งไปหน้าฝนช่วงนี้ ยิ่งเขียวสวยงามมาก ผมจะขอเล่าประสบการณ์ของผมไปแค่ช่วงนี้นะครับ เพราะช่วงอื่นไม่เคยไป เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกัน ผมขอเล่าแบ่งเป็นเรื่องๆ ไปนะครับ
 
    การขับรถเที่ยวที่สวนผึ้งเป็นอะไรที่ดีมากๆ เพราะถนนดีครับ ไปมาสบาย ถนนสวยโอบล้อมไปด้วยขุนเขาเขียวขจี ผมว่าสวิตฯ เลยก็ว่าได้ อากาศช่างเป็นใจทุกอย่าง ผมกับเพื่อนขับรถไปที่แรกก็คือ ตลาดโอ๊ะป่อย คำว่าโอ๊ะป่อยผมไม่แน่ใจว่ามาจากภาษาอะไร แต่การไปครั้งนี้รู้สึกผิดหวังหน่อยหนึ่งเพราะตลาดยังไม่เปิด แต่บังเอิญสายตาผมได้มองทะลุเข้าไปเห็น ผมต้องใช้คำว่ามันแทบจะไม่มีเค้าโคลงของคำว่าตลาดเลย เพราะมันพัง ทรุดโทรมไปหมด ภาพก่อนหน้านี้ผมก็ไม่เคยไปเห็นด้วยซิ ยังไงอ่านมาถึงตรงนี้ ใครเคยไปลองคอมเมนต์ หรือแชร์รูปมาให้ดูหน่อยนะครับ ผมกับเพื่อนเลยเลยถามคนแถวนั้น จนได้คำตอบว่ามีอีกสถานที่แห่งหนึ่งชื่อตลาดเฌอซีญ่า
 
    ตลาดเฌอซีญ่า เป็นตลาดสไตล์ทางเหนือๆ หน่อย เท่าที่ผมสังเกตุดูน่าจะพึ่งสร้างตลาดขึ้นมาใหม่ เป็นตลาดเล็กๆ ในหมู่บ้านมีแม่น้ำไหลผ่าน บรรยากาศผมคิดว่า เป็นสถานที่พักผ่อนได้ในระดับหนึ่ง หลังจากที่ผมกับเพื่อนดื่มด่ำบรรยากาศสักพักหนึ่ง เราก็เดินทางไปยังน้ำตกเก้าชั้น หรือน้ำตกเก้าโจน
 


    น้ำตกเก้าชั้นมีทั้งหมด 9 ชั้น ระยะทางเดินประมาณ 4 กม. เป็นน้ำตกที่อยู่บนเขาติดกับตะเข็บชายแดนไทยพม่า วันที่ผมไปกับเพื่อนน้ำยังไม่ค่อยมีเท่าไหร่ เราอาศัยการเดินชมพืชพรรณไม้ไปเรื่อยๆ จนถึงชั้นที่ 3 ของน้ำตกเราก็ได้ตัดสินใจเดินกลับดีกว่า เพราะน้ำในวันที่ผมไปไม่ค่อยมีเท่าไหร่ แต่ภาพรวมบรรยากาศได้ใกล้ชิดธรรมชาติแบบนั้นก็ถือว่าเต็มที่
 


    อุทยานแห่งชาติเขางู เป็นอีกหนึ่งสถานที่ที่ผมกับเพื่อนได้แวะเวียนไป ผมรับรู้ได้ถึงมนต์ขลังความลึกลับ ความซ้อนเล้น ประวัติความเป็นมาอย่างไรผมไม่ขออธิบายนะครับ ขอเล่าภาพรวมที่ผมสัมผัสมา ภูเขาตั้งอยู่ 3 ลูก ตรงกลางเป็นอ่างน้ำขนาดใหญ่พอสมควร สามารถปั่นจักรยานน้ำได้ แต่ปั่นในวงที่จำกัดมีเจ้าหน้าที่ดูแล เมื่อเดินเข้าไปด้านขวามือจะเป็นสะพานข้ามไปยังสะพานไม้ทอดยาวให้เดินไปยังศาลาที่อยู่ลึกเข้าไป บรรยากาศโดยรวมผมว่าที่นี่มีเสน่ห์มาก
 
    หวังว่าทิปท่องเที่ยวเล็กๆ นี้จะช่วยเป็นตัวเลือกให้เหล่าบรรดาขาล่องได้ออกเดินทางหลังโควิด ผมหวังว่าความสุขเล็กๆ ของผมในวันนั้นจะช่วยส่งต่อความสุขในวันนี้นะครับ พร้อมแล้วออกเดินทางกันเลยครับ 

อ้ออย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังด้วยน๊า!!!!!!....และอย่าลืมแชร์ให้ผมด้วยนะครับ

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ความสุข ความสงบ ณ วัดภูเก็ต อ.ปัว จ.น่าน

วัดศรีมงคล (ก๋ง) อ.ท่าวังผา จ.น่าน